توربینهای بادی تا چه مدت میتوانند هزینههای خود را جبران کنند؟
زمان بازگشت هزینه (یعنی دوره بازگشت سرمایه) توربینهای بادی تحت تأثیر عوامل مختلفی است که معمولاً بسته به عوامل کلیدی زیر، بین ۵ تا ۱۵ سال متغیر است:
عوامل مؤثر اصلی
۱. مقیاس و نوع توربین بادی
توربینهای بادی کوچک (مانند مصارف خانگی یا عمومی): ظرفیت کمی دارند (معمولاً کمتر از ۱۰۰ کیلووات)، ممکن است دوره بازگشت سرمایه طولانیتری (بیش از ۱۰ سال) داشته باشند و به شدت به یارانههای محلی و قیمت برق وابسته هستند.
نیروگاه بادی بزرگ ساحلی (مزرعه بادی تجاری): با ظرفیت بالا (۲ تا ۵ مگاوات یا بیشتر)، صرفهجویی قابل توجه به مقیاس و دوره بازگشت سرمایه کوتاه، معمولاً ۵ تا ۱۰ سال.
انرژی بادی فراساحلی: اگرچه برق بیشتری تولید میکند، اما هزینههای ساخت و بهرهبرداری آن بالاست و دوره بازگشت سرمایه ممکن است به ۱۰ تا ۱۵ سال برسد.
۲. شرایط منابع باد
هرچه میانگین سرعت باد سالانه بالاتر باشد (معمولاً بیشتر از ۶ متر بر ثانیه)، تولید برق بیشتر و بازیابی سریعتر خواهد بود. مناطقی در چین با منابع باد فراوان، مانند مغولستان داخلی، سین کیانگ و مناطق ساحلی، دورههای بازیابی کوتاهتری دارند.
۳. هزینه سرمایهگذاری اولیه
شامل تجهیزات توربین بادی، زیرساختها، اتصال به شبکه برق و غیره. سرمایهگذاری به ازای هر کیلووات برق بادی ساحلی حدود ۶۰۰۰ تا ۹۰۰۰ یوان به ازای هر کیلووات است، در حالی که این رقم برای برق بادی فراساحلی ممکن است به ۱۵۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰ یوان به ازای هر کیلووات برسد.
۴. قیمت برق و سیاستهای یارانهای
در عصر اتصال شبکه برق برابر: پس از سال ۲۰۲۱، نیروگاه بادی ساحلی چین که به تازگی مجوز گرفته است، یارانههای ملی را به طور کامل حذف کرده و به قیمتهای پایه برق زغالسنگ محلی (حدود ۰.۳ تا ۰.۴۵ یوان در کیلووات ساعت) متکی است.
پروژههای موجود: پروژههای اولیه از یارانههای ثابت قیمت برق (مانند 0.5 تا 0.6 یوان بر کیلووات ساعت) برای بهبود سریعتر برخوردارند. برخی مناطق هنوز یارانههای محلی دارند.
۵. هزینههای بهرهبرداری و نگهداری و قابلیت اطمینان
میانگین هزینه بهرهبرداری و نگهداری سالانه حدود ۲ تا ۴ درصد از مبلغ سرمایهگذاری را تشکیل میدهد. بلوغ فناوری توربین بادی (مانند تفاوت بین مدلهای محرک مستقیم و دوسو تغذیه) بر نرخ شکست و مزایای بلندمدت تأثیر میگذارد.
۶. هزینههای تأمین مالی و نرخ بهره وام
وامهای کمبهره یا حمایت مالی سبز میتوانند دوره بازگشت سرمایه را کوتاه کنند.
مثال محاسبه ساده شده
به عنوان مثال، یک توربین بادی ساحلی ۳ مگاواتی را در نظر بگیرید:
هزینه سرمایهگذاری: تقریباً ۱۸ میلیون یوان (تخمین زده شده ۶۰۰۰ یوان به ازای هر کیلووات).
تولید برق سالانه: تقریباً ۷.۵ میلیون کیلووات ساعت (با ۲۵۰۰ ساعت بهرهبرداری و سرعت باد متوسط).
قیمت برق: ۰.۳۵ یوان به ازای هر کیلووات ساعت (برابری شبکه برق).
درآمد سالانه: ۷.۵ میلیون کیلووات ساعت ضربدر ۰.۳۵ یوان = ۲.۶۲۵ میلیون یوان.
هزینه بهرهبرداری و نگهداری سالانه: معادل ۳٪ از مبلغ سرمایهگذاری، تقریباً ۵۴۰۰۰۰ یوان محاسبه میشود.
درآمد خالص سالانه: تقریباً ۲.۰۸۵ میلیون یوان.
دوره بازگشت سرمایه ساده: ۱۸ میلیون یوان ÷ ۲.۰۸۵ میلیون یوان ≈ ۸.۶ سال.
(توجه: مدلهای مالی پیچیده مانند مالیات، استهلاک و بهره وام در نظر گرفته نشدهاند)
روندها و چشماندازهای صنعت
۱. پیشرفت فناوری: توربینهای بادی با ظرفیت بالا و سرعت باد پایین، راندمان تولید برق را بهبود میبخشند و سرمایهگذاری اولیه سال به سال کاهش مییابد.
۲. تجارت برق سبز و بازار کربن: در آینده، مشارکت انرژی بادی در تجارت برق سبز یا تجارت کاهش کربن ممکن است درآمد اضافی را افزایش دهد.
۳. حمایت سیاسی: برخی مناطق برای انرژی بادی که از ذخیرهسازی انرژی پشتیبانی میکند، یارانه ارائه میدهند، اما این کار هزینهها را نیز افزایش میدهد.
نتیجهگیری
انرژی بادی ساحلی: با منابع خوب و بدون یارانه، دوره بازگشت سرمایه عموماً ۷ تا ۱۰ سال است؛ پروژههایی که یارانههای قبلی دریافت کردهاند را میتوان به ۵ تا ۸ سال کاهش داد.
انرژی بادی فراساحلی: به دلیل هزینه بالای آن، دوره بازگشت سرمایه اغلب از 10 سال فراتر میرود، اما پایداری بلندمدت آن بیشتر است.
انرژی بادی توزیعشده در مقیاس کوچک: اقتصاد به شدت به سیاستهای محلی وابسته است و دوره بازگشت سرمایه بسیار متغیر است.
پروژههای خاص باید بر اساس منابع محلی، سیاستها و مدلهای مالی به طور مفصل محاسبه شوند. در سالهای اخیر، با توسعه گسترده توربینهای بادی و بلوغ زنجیره صنعتی، چرخه بازیابی هزینه انرژی بادی روند کوتاهتری را نشان داده است.
