عملکرد بال دم توربین‌های بادی کوچک

توربین‌های بادی کوچک با باله‌های دمی طراحی می‌شوند زیرا می‌توانند جهت خود را تنظیم کنند. وقتی جهت حرکت پروانه فن نادرست باشد، سرعت و فشار جریان هوا در دو طرف بال دم متفاوت خواهد بود.

توربین‌های بادی بزرگ به ندرت دارای باله‌های انتهایی هستند زیرا جرم ماشین‌های بزرگ بسیار زیاد است. اگر برای چرخش مجبور باشید به فشار دیفرانسیلی تکیه کنید، مساحت بال دم برای پذیرش بسیار بزرگ است زیرا برای چرخش آزادانه بسیار سنگین است. اتصال بین واحدهای توربین بادی بزرگ و برج معمولاً از طریق یاتاقان‌های غلتکی بزرگ یا حلقه‌های چرخ‌دنده کشویی حاصل می‌شود و چرخش ناسل توسط یک درایو انحرافی کنترل می‌شود.

در واقع، موتور جهت چرخش را طوری هدایت می‌کند که سطح پروانه همیشه عمود بر جهت باد باشد. طبق تابع مثلثاتی اتلاف انرژی، وقتی که جهت باد عمود باشد، تانژانت زاویه بین پروانه و جهت باد ۱ است و هیچ اتلافی وجود ندارد. انرژی باد را می‌توان تا حد امکان به انرژی جنبشی چرخشی توربین بادی تبدیل کرد.

وقتی باد می‌وزد، اگر بال دم یک توربین بادی کوچک با جهت باد زاویه داشته باشد، تحت نیروی مماسی قرار می‌گیرد و توربین بادی را به چرخش به دور برج سوق می‌دهد تا زمانی که زاویه با جهت باد صفر شود، بنابراین به طور خودکار با جهت باد سازگار می‌شود. جهت باد توسط بادسنج‌هایی که در سمت چپ و راست دم قرار دارند، تعیین می‌شود. اصل این است که بادنمای سنتی گیرنده امواج فراصوت است. زمان انتقال امواج فراصوت برای بررسی کیفیت دو بادسنج تحت تأثیر سرعت و جهت باد بین آنها قرار دارد.

پره‌های توربین‌های بادی کوچک در ارتفاعات بالا با وزش باد می‌چرخند و حالت تولید انرژی سبز و سازگار با محیط زیست تحت تأثیر نیروی باد طبیعی قرار می‌گیرد. جریان تولید شده توسط توربین بادی از زیاد تا کم متغیر است، اما ولتاژ ثابت می‌ماند. برق تولید شده توسط فن به 35 کیلوولت در داخل برج افزایش خواهد یافت. این برق پس از انتقال، به ایستگاه تقویت فشار نیروگاه بادی ارسال و به شبکه برق منتقل خواهد شد.